Δικαστική Δικαίωση των Εργαζομένων στους Η.Σ.Α.Π

Πειραιάς, 3/4/2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι,
  Όλοι έχουμε ζήσει στο «πετσί» μας τις συνέπειες της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας των μνημονιακών πολιτικών, που ισοπέδωσαν μισθούς και συντάξεις, οδήγησαν χιλιάδες συμπολίτες μας στην ανεργία και σάρωσαν εργασιακά δικαιώματα, βυθίζοντας την κοινωνία στην ανασφάλεια και στη φτωχοποίηση.
  Το Σωματείο μας, από την πρώτη στιγμή, που εκδηλώθηκε αυτή η βάρβαρη μνημονιακή επίθεση, δεν έμεινε με «σταυρωμένα χέρια» ούτε, όμως, προσέφυγε και σε αναποτελεσματικές, «επαναστατικές» κορώνες και σε βραχύβια επίδειξη δήθεν αγωνιστικότητας, η οποία στην πραγματικότητα δεν απέτρεπε, αλλά αντίθετα διευκόλυνε την πορεία προς την καταστροφή.
  Αντίθετα, με ωριμότητα και αγωνιστικότητα, σταθμίσαμε την κατάσταση, διαπιστώσαμε ότι ο δρόμος για την ανατροπή αυτής της πολιτικής θα είναι μακρύς και ανηφορικός και, όπως όλοι και όλες γνωρίζουν, ξεκινήσαμε έναν πολύμορφο αγώνα για την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας στον χώρο μας .
  Με αγώνες, κινητοποιήσεις, ακόμη και υπό το αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό καθεστώς της πολιτικής επιστράτευσης, στο οποίο μας κράτησαν υπό ομηρεία περισσότερους από 18 μήνες, αλλά και με διάλογο και διαπραγμάτευση πετύχαμε, όλα αυτά τα χρόνια, μικρές και μεγάλες νίκες.
  Παράλληλα, προσφύγαμε στην Δικαιοσύνη, ένα ακόμα πεδίο, στο οποίο το Σωματείο μας αποφάσισε να διεκδικήσει τα δικαία αιτήματά μας με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο, ενάντια στις άγριες περικοπές των αποδοχών μας, που προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές.
  Δύο πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Αθηνών (οι με αριθμό 247/2015 και 277/2015), που εκδόθηκαν αυτές τις μέρες, ήρθαν για να δικαιώσουν αυτή την επιλογή μας, κρίνοντας ότι:

  Δεν ήταν νόμιμες οι περικοπές, που έγιναν στις αποδοχές μας, μετά από την 1η Ιανουαρίου 2013, με την ένταξή μας στο Ενιαίο Μισθολόγιο, κατ’ εφαρμογή του δεύτερου Μνημονίου (νόμος 4093/2012) όπως ισχυριζόμασταν από την πρώτη στιγμή , περικοπές οι οποίες, σημειωτέον, ότι ήταν οι τέταρτες κατά σειρά, που είχαμε υποστεί.

Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι,
  Η απόφαση του Σωματείου για πολύπλευρο αγώνα λήφθηκε γνωρίζοντας ότι επιλέγουμε τον δύσκολο, ανηφορικό δρόμο. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώξαμε και πετύχαμε την στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων. Χωρίς αυτήν την στήριξη δεν θα επιτυγχάνονταν τα όποια θετικά αποτελέσματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, αποφασίστηκε, από την Διοίκηση του Σωματείου, στις αρχές του 2013, μετά από διαβούλευση και με το νομικό παραστάτη μας, να προσφύγουμε στην Δικαιοσύνη στοχευμένα για να ζητήσουμε την ακύρωση των νέων μειώσεων, που επιβάλλονταν λόγω της ένταξής μας στο Ενιαίο Μισθολόγιο.
  Σημειωτέον ότι η μείωση που μας επιβλήθηκε με την ένταξή μας στο ενιαίο μισθολόγιο ήταν αντίθετη ακόμα και με τους μνημονιακούς εφαρμοστικούς νόμους, που όριζαν ότι η μείωση του μισθού ενός εργαζόμενου δεν μπορούσε να υπερβαίνει το 25%. Ωστόσο, με την ένταξή μας στο ενιαίο μισθολόγιο η μείωση, κατά παράβαση του νόμου, υπερέβαινε αυτό το ποσοστό.
  Στις 27 Φεβρουαρίου 2013 με ανακοίνωσή μας καλέσαμε τους συναδέλφους να συμμετάσχουν στον δικαστικό αγώνα που ξεκινούσε, ζητώντας από όσους ενδιαφέρονται να συμπληρώσουν ειδική φόρμα και να προσκομίσουν συγκεκριμένες ταινίες μισθοδοσίας.
  Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Ωστόσο, με δεδομένη την αντικειμενική αμφιβολία για το αποτέλεσμα της δικαστικής προσφυγής, κρίθηκε σκόπιμο να ασκηθούν, σε πρώτη φάση, τέσσερις αγωγές.
  Προκειμένου να υπάρξει ένα πρόσθετο επιχείρημα έναντι του δικαστηρίου, που θα καθιστούσε περισσότερο βάσιμο και ευκολότερα κατανοητό και εν δυνάμει αποδεκτό το αίτημά μας, κρίθηκε σκόπιμο, σε αυτές τις αγωγές, να συμπεριληφθούν οι συνάδελφοι εκείνοι, οι οποίοι είχαν υποστεί τις μεγαλύτερες μειώσεις αποδοχών. Έτσι κρίθηκε ότι θα γινόταν περισσότερο και ευκολότερα αντιληπτή η αδικία σε βάρος μας.
  Για ορισμένους συναδέλφους, η νέα μείωση – η τέταρτη κατά σειρά – ανερχόταν στο 25% και προστιθέμενη στις άλλες τρεις που είχαν προηγηθεί (ποσοστού 40% – 50%) το ποσοστό συνολικής μείωσης αθροιστικά προσέγγιζε το 60% – 65%. Με βάση τα παραπάνω, μπορούσαμε να υποστηρίξουμε, ευχερέστερα, ότι με την τέταρτη μείωση, που ήταν κι αυτή άδικη και παράνομη, ο μισθός ορισμένων συναδέλφων είχε υποστεί συνολική, αθροιστική μείωση που προσέγγιζε το 60% – 65%, από την έναρξη των μνημονιακών περικοπών.

Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι
  Ο δρόμος που επιλέξαμε αποδείχτηκε, και αυτός, ιδιαίτερα επίπονος καθώς καλούμασταν, κάθε τόσο, να ξεπεράσουμε διάφορα απρόβλεπτα εμπόδια, τα οποία κάποιοι επεδίωξαν να μας βάλουν, ζητώντας ακόμα και την παρέμβαση της τότε ηγεσίας του Υπουργείου Μεταφορών, για να μπλοκάρει τυχόν θετικές για εμάς αποφάσεις της Εταιρείας. Σήμερα χαιρόμαστε που έστω και εκ των υστέρων αντιλήφθηκαν το δίκαιο του αιτήματός μας και τώρα σπεύδουν και αυτοί να το διεκδικήσουν.
  Με παρεμβάσεις, τεκμηριωμένα νομικά επιχειρήματα και αγωνιστικές δράσεις καταφέραμε να προχωρήσουμε, να εκδικαστούν οι πρώτες αγωγές και πλέον, μετά την έκδοση των παραπάνω δύο θετικών αποφάσεων, να μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι κάναμε ένα σημαντικό βήμα για την ανατροπή μιας μεγάλης αδικίας.

  Οι δύο πρώτες αποφάσεις μας δικαιώνουν απόλυτα.
Όπως προαναφέρθηκε το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν ήταν νόμιμες οι περικοπές, που έγιναν στις αποδοχές μας, μετά από την 1η Ιανουαρίου 2013, με την ένταξή μας στο Ενιαίο Μισθολόγιο, κατ’ εφαρμογή του δεύτερου Μνημονίου (νόμος 4093/12).
  Μάλιστα, στην μια από τις αποφάσεις αυτές (στην υπ’ αριθ. 277/15) το Δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημά μας (στην δεύτερη δεν το έκανε δεκτό) και όρισε ότι είναι κατά ένα μέρος προσωρινά εκτελεστή. Έτσι διέταξε να δοθεί ένα ποσό (2.000,00 €) ως «έναντι» στους συναδέλφους, που έχουν συμπεριληφθεί σε αυτήν.
  Είναι προφανές ότι η Εταιρεία έχει, ακόμα, στην διάθεσή της ένδικα μέσα, καθώς οι αποφάσεις είναι πρωτόδικες, καθώς επίσης έχει την δυνατότητα να ζητήσει ακόμα και την αναστολή της προσωρινής εκτέλεσης της μίας απόφασης, δηλ. σε ό,τι αφορά την καταβολή του παραπάνω ποσού.
  Γι’ αυτό, δεν πανηγυρίζουμε ούτε εξακοντίζουμε μεγαλοστομίες. Αισιοδοξούμε, πατάμε στα πόδια μας και προετοιμάζουμε τις επόμενες κινήσεις μας.
  Σε αυτό το σημείο, πρέπει να αναφέρουμε ότι έχει εκδικαστεί μια ακόμα αγωγή και αναμένεται η απόφαση, ενώ στα τέλη Απριλίου έχει προσδιοριστεί να εκδικαστεί και η τέταρτη αγωγή.
  Παράλληλα, είναι σε εξέλιξη οι διαδικασίες για την εκδίκαση του συνόλου των διεκδικήσεων για όλους τους συναδέλφους.
  Οι συνάδελφοι που δεν είχαν καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά τον Φεβρουάριο του 2013 και επιθυμούν να συμμετέχουν στον δικαστικό αγώνα, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με το Σωματείο.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
  Ο αγώνας μας για να φέρει αποτελέσματα, πρέπει να έχει διάρκεια και συνέχεια. Ταυτόχρονα, με τις δικαστικές προσφυγές είμαστε έτοιμοι να διεκδικήσουμε και συνδικαλιστική λύση, χωρίς κραυγές και «τυμπανοκρουσίες», με αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα.
   Ξέρουμε ότι, εάν ο αγώνας μας θα έχει νικηφόρα κατάληξη, μπορεί να φέρει ευρύτερες ανατροπές, ανοίγοντας τον δρόμο για την ανατροπή της λαίλαπας των περικοπών και για τους συναδέλφους μας, που συνταξιοδοτήθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2013 και οι συντάξεις τους υπολογίστηκαν με βάση τις «σφαγιασμένες» αποδοχές τους, αλλά και για όλους τους συναδέλφους στη ΣΤΑ.ΣΥ και ευρύτερα και για άλλες ΔΕΚΟ.
  Γνωρίζουμε ότι κάποιοι θα προσπαθήσουν να απαξιώσουν αυτά τα σημαντικά βήματα, θέλοντας να περιορίσουν τον αγώνα μας σε αναποτελεσματικές, μικροπαραταξιακές και ανούσιες διεργασίες και διαφωνίες, θυσιάζοντας την ουσία και το αποτέλεσμα.
  Όλοι μαζί μπορούμε και πρέπει να συνεχίσουμε τον πολύμορφο αγώνα που δίνουμε, ενωτικά και αποφασιστικά.
  Ο αγώνας μας αρχίζει να φέρνει θετικά αποτελέσματα νίκης και ανατροπής των συνεπειών των καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών.
  Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε.
  Όλοι μαζί στην μάχη για να κερδίσουμε την χαμένη αξιοπρέπειά μας.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Για τη Διοίκηση

Ο Πρόεδρος       Ο Γεν. Γραμματέας

Ε. Ρενιέρης        Γ. Κανελλόπουλος