Τάκης Τασούλης

Ο Τάκης Τασούλης γεννήθηκε στην Αθήνα από Ηπειρώτη πατέρα και Αθηναία μητέρα, Υδραϊκής αρχοντικής καταγωγής. Ετσι στις φλέβες του έτρεχε αίμα παλικαρίσιο, ηπειρώτικο, ανυπότακτο και υδραϊκής ευγενικής αρχοντιάς και καλοσύνης, χαρακτηριστικά που τον διέκριναν ως την τελευταία ημέρα της ζωής του. Κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής, όταν η πείνα και η δυστυχία αφάνιζε το λαό μας, ο Τάκης Τασούλης διέκοψε τις πανεπιστημιακές σπουδές του και ρίχθηκε στη βιοπάλη, προσληφθείς εισπράκτορας στους Ηλεκτρικούς Σιδηροδρόμους, για οικονομική στήριξη της οικογένειάς του.

1965 – Ο Τάκης Τασoύλης στο βήμα της συνέλευσης.

Αλλά, είχε και σκοπό να συνεχίσει τους αγώνες τους οποίους είχε ξεκινήσει σαν φοιτητής, από μαζικούς εργατικούς χώρους και κυρίως μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ το οποίο μαχόταν για την επιβίωση του λαού και τη λευτεριά της πατρίδας.
Οι συνάδελφοί του στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο εκτιμώντας την εντιμότητά του, την αγωνιστικότητά του και τον πατριωτισμό του, τον ανέδειξαν πολύ γρήγορα σε ηγετικό συνδικαλιστικό τους στέλεχος και οδηγό τους στους εργατικούς και εθνικούς αγώνες τους.

Αγωνιζόμενος πάντα με συνέπεια και ασταμάτητα για ειρήνη, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη, αναδείχθηκε σε όλα τα βάθρα του Συνδικαλιστικού Κινήματος, από τη διοίκηση του σωματείου των ΗΣΑΠ ως τις διοικήσεις της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού και τη ΓΣΕΕ. Ακόμη υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος (ΔΣΚ), της Εκτελεστικής Επιτροπής του Εργατικού Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΑΕΜ) και της συσπειρώσεως των 115 εργατουπαλληλικών οργανώσεων με ηγέτη τον μετέπειτα Πρόεδρο της Βουλής Γιάννη Αλευρά και πήρε μέρος σε πολλά εθνικά και διεθνή εργατικά συνέδρια, όπου επάξια αντιπροσώπευσε την εργατική τάξη της χώρας μας. Από όλα αυτά τα αγωνιστικά πόστα υπηρέτησε τους συναδέλφους του με εντιμότητα, ανθρωπιά και το χαμόγελο στα χείλη, αλλά και με γερά σφιγμένη και υψωμένη τη γροθιά του, όπου οι περιστάσεις το απαιτούσαν.

Φυσικά, ως αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και της Εργατικής Τάξης δεν ξέφυγε και αυτός από το καμίνι των απολύσεων από τη δουλειά, των διώξεων, των κατατρεγμών, με αποκορύφωμα τη σύλληψη και τον εγκλεισμό του στο κάτεργο των στρατιωτικών φυλακών Μπογιατίου, από την απριλιανή δικτατορία του 1967. Παντού όμως και πάντοτε στάθηκε όρθιος και άκαμπτος στην ιδεολογία του και στους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, ειρήνη.

27.1.1993 – Ο Τάκης Τασούλης σε εκδήλωση του Συλλόγου Συνταξιούχων

Πολυσύνθετη φυσιογνωμία, ο Τάκης Τασούλης, είχε και αξιόλογη κοινωνική και πολιτιστική δράση με τη συμμετοχή του σε πολιτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές κινήσεις και οργανώσεις, με ιδιαίτερα αξιόλογη προσφορά στους Συνδέσμους Ελληνοκυπρίων, Υδραίων, Συνταξιούχων ΗΣΑΠ και πολλές άλλες από τις οποίες έτυχε και τιμητικών διακρίσεων. Επίσης τιμητικής διάκρισης έτυχε και από το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας για την πατριωτική του δράση κατά την κατοχή, αλλά και κατά της Απριλιανής δικτατορίας του 1967. Μία ιδιαίτερη ενασχόληση του Τάκη Τασούλη ήταν και η ζωγραφική όπου διέθετε αξιόλογο καλλιτεχνικό ταλέντο με συμμετοχή του και σε εκθέσεις ζωγραφικής.

Δυστυχώς την έκθεση που σχεδίαζε να οργανώσει στην αίθουσα των γραφείων του Συλλόγου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ δεν πρόλαβε να τη χαρεί με τους συνταξιούχους και τους άλλους φίλους του. Τελευταία του επιθυμία ήταν το προσωπικό του Αρχείο να δοθεί μετά το θάνατό του στον Σύλλογο Συνταξιούχων, όπως και έγινε. Αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο και αγωνιστή συνόδευσαν τη Δευτέρα 15 Γενάρη 1996 στην τελευταία του κατοικία με συντριβή και πόνο, οι συνάδελφοί του εργαζόμενοι και συνταξιούχοι και οι πολυπληθείς άλλοι συναγωνιστές και φίλοι του.

Ο Γ. ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΚΗ ΤΑΣΟΥΛΗ

Στις 15 Ιανουαρίου 1996 έφυγε από κοντά μας ο συνάδελφος συνταξιούχος Τάκης Τασούλης. Ηταν από τους διαλεχτούς συναδέλφους που με το πέρασμά του άφησε ζωντανά τα σημάδια της ζωντάνιας του, ευγενής, αξιοπρεπής, λιγόλογος, έντιμος, προκαλούσε την αγάπη και το σεβασμό όσων είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά.
Εργάστηκε 40 χρόνια περίπου και η Εταιρία ΗΣΑΠ τον τίμησε με όλους τους βαθμούς της ιεραρχίας. Ηταν από τα ικανά στελέχη της Εταιρίας γιαυτό και οι συνάδελφοί του τον ήθελαν μπροστά στους συνδικαλιστικούς αγώνες, ήτανε ελεύθερη συνείδηση ποτισμένη στο χρέος για πατρίδα, πίστη, αξιοπρέπεια, ελευθερία και ανθρωπιά.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκέπασε και τα προσφερόμενα λουλούδια ανάμνηση φιλίας και αγάπης. (Εφημ. «Ηλεκτρικός»).

Ο ΑΝ. ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΚΗ ΤΑΣΟΥΛΗ

Αντίο φίλε,
Το συνδικαλιστικό κίνημα της πατρίδας μας και ειδικά των ΗΣΑΠ έχασε τον καταξιωμένο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΑΣΟΥΛΗ που για μιά τουλάχιστον 50 ετία υπηρέτησε υποδειγματικά , με πίστη συνέπεια και με όλη τη δύναμη της ψυχής του, την εργατική τάξη.
Εχασε το θερμό αγωνιστή, τον ακαταπόνητο εργάτη, τον κοινωνικά και πλατιά προοδευτικό άνθρωπο, με τη μεγάλη πείρα, βαθιά κατάρτιση και γνώση των εργατικών προβλημάτων , τον πρωτοπόρο που με επιχειρήματα και πειθώ ενέπνευσε τους εργαζόμενους.
Αντίο φίλε,
Προσωπικά αισθάνομαι υπερήφανος που με περιέβαλε με την εμπιστοσύνη του και δεν θα ξεχάσω ποτέ τις παραινέσεις του :
«Αγωνιζόμαστε για την εργατική τάξη, την τάξη μας, προκειμένου να εξασφαλίσουμε καλύτερες συνθήκες δουλειάς και μεγαλύτερες οικονομικές απολαβές. Κύριος όμως στόχος όλων μας πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη τόνωση της εργατικής και ταξικής συνείδησης».
Αντίο φίλε,
Οι αγώνες σου, η ιστορία σου, η ανθρωπιά σου, η εντιμότητα και αντικειμενικότητα για του παραπέρα αγώνες των εργαζομένων και για μένα ήταν , είναι και θα παραμείνει πρότυπο λήψης αποφάσεων και τρόπου ζωής. (Εφημ. «Ηλεκτρικός»)